Les Géants van Bouli Lanners doet aan de films van de eveneens Waalse regisseurs Dardenne (Le Gamin au Vélo) denken, maar Lanners dikt het drama niet te zwaar aan. De soms wrede lotgevallen van de drie rebelse tieners zijn door Lanners lichtvoetig en met veel natuurlyriek gefilmd.
In de derde film van Lanners moeten de broertjes Zak en Seth zichzelf zien te redden tijdens een lange zomervakantie, nadat ze door hun ouders aan hun lot zijn overgelaten. Maar dan ontmoeten ze Dany, een tiener uit de buurt.
De drie jonge snaken beleven allerlei ondeugende en soms ronduit spannende avonturen die hun leven voor goed veranderen. Zonder geld proberen ze te overleven in een door bossen omringd Waals dorp. Ze komen aan eten door diepvriespizza’s te stelen uit de voorraadkelder van de buren. En als de nood echt aan de man komt verhuren ze hun huis.
Zo stuiten ze op een aantal zonderlingen die hen tot een reusachtige daad aanzetten.
De avonturen van de tieners zijn door Bouli Lanners lichtvoetig en met veel natuurlyriek gefilmd in groots cinemascope, wat volgens HUMO leidt tot een van de allermooiste eindshots uit de geschiedenis van de Belgische cinema.
Het beginshot, waarin de joyridende jongens een spoor trekken door een maïsveld, verraadt Lanners’ achtergrond als kunstschilder. Het landschap speelt een belangrijke rol in zijn films. In Les Géants zijn het de diepgroene Luxemburgse bossen die in het oog springen, gefilmd in helder natuurlijke kleuren.
Bijzonder bij deze film is ook de muziek van de Gentse singer/songwriter Boney King of Nowhere.
