Meisjes is een charmante tragikomedie van de Belgische regisseur Geoffrey van Enthoven. De film brengt zowel een lach als een traan in een perfect evenwicht, waardoor de kijker zich optimaal bij dit prachtige levensechte verhaal betrokken voelt.
De zeventigjarige Claire wordt weduwe wanneer haar man sterft aan een hartaanval. Haar zoons Michel en Alexander ontmoeten elkaar na vijftien jaar opnieuw op vaders begrafenis. Alexander trachtte een muzikale carrière uit te bouwen in Oostende onder de artiestennaam ‘Sid’ maar mislukte grandioos.
Tijdens de rouwmaaltijd komt de jeugd van Claire ter sprake en blijkt dat zij samen met haar vriendinnen Lut en Magda veertig jaar eerder een meisjesgroep genre ‘The Three Degrees’ vormde. Claire wil net als vroeger optreden en genieten van het leven. Ze vraagt haar zoon om hulp, die alleen mee wil doen, als het zijn stijl muziek mag worden. En laat die stijl nou net iets zijn wat je niet zou verwachten van oudere dames; namelijk R&B. Dit zorgt natuurlijk voor de nodige grappige momenten, maar de film vervalt, dankzij de serieuze ondertoon, gelukkig nergens in een slappe komedie die zich richt op makkelijke grappen over oude dames die voor een publiek optreden met hippe, jonge muziek.
Na enige aarzeling besluiten de drie om hun groepje opnieuw op te starten.
Een goede film valt of staat ook vaak met de acteurs. De tamelijk onbekende Vlaamse acteurs Marilou Mermans, Lea Couzin, Lut Tomsin en Jan van Looveren, die de hoofdrollen vertolken in deze film doen het verbluffend goed. En zij zijn het die, vooral bij de vele close-ups, zorgen voor de tranen. De muziek en de optredens daarentegen zorgen vooral voor de lach. Meisjes laat je ook beseffen hoe kort het leven eigenlijk is, en dat je ervan moet genieten zolang het nog kan. Een serieuze boodschap die je meekrijgt bij deze bijzonder leuke en ontroerende film.
