De film begint met een veelzeggend beeld: een jonge vrouw in foetushouding op een bed. Mysterieus en veelzeggend. Melody gaat dan ook over draagmoederschap. De film richt zich niet zozeer op het morele aspect , maar is meer een fijngevoelig dubbelportret van twee vrouwen. De jonge Melody, die haar moeder nooit heeft gekend en de oudere Emily, wanhopig verlangend naar een kind.
Melody een jonge vrouw van 28-jaar, is kapster, en droomt van een eigen salon, maar kan in feite nauwelijks overleven met het thuis knippen en kappen van oude dametjes. Om toch aan het nodige geld te komen plaatst ze een advertentie als ‘surrogate mother’ op een gespecialiseerde website. De 48-jarige Britse zakenvrouw Emily gaat op het aanbod in.
De film vertelt zowel het verhaal van Melody als van Emily. We leren hen in eerste instantie apart kennen, zodat de vele verschillen snel duidelijk worden: leeftijd, nationaliteit, taal en klasse. Dan moeten beide vrouwen elkaar leren kennen, maar ook en vooral leren vertrouwen. Met alle twijfels en vragen, onzekerheden en aarzelingen die daarbij horen. Een prachtig verfilmd drama.
