‘Een docufantasie’, zo noemt filmmaker Guy Maddin (1956) zijn ode aan zijn geboorteplaats Winnipeg in de staat Manitoba. Van een Canadese omroep kreeg Maddin de opdracht om een portret te maken van deze ‘prairiestad aan het einde van de wereld’, die volgens Maddin ’tien keer meer slaapwandelaars telt dan welke stad ook.’
Het resultaat is een portret van een stad die voornamelijk in Maddins hoofd blijkt te bestaan. En in dat hoofd tollen op waarheid gebaseerde herinneringen, fantasieën en bijna hallucinatorische beelden door elkaar.
Maddin staat erom bekend in zijn studio fakefilms in de jaren twintig stijl te maken. Het lijkt allemaal echt maar het is het toch net niet.
Actrice Ann Savage speelt Maddins moeder en rondom haar maakt hij een fictieve autobiografie. Feit en fantasie tollen rond in een duizelingwekkende slaapwandeling. Het gaat voort langs ijshockeywedstrijden, vergeten televisieseries, sneeuwstormen, stations, sexy nonnen en superheld The ledge man.
Veel verbaasde lachbuien later blijkt het allemaal als een Japans puzzeltje die in elkaar valt. Al blijft het maar de vraag of dit Maddins bedoeling was.
Maddin mag dan wel zeggen dat hij de stad Winnipeg nooit verlaten heeft, het is eerder de vraag of de stad hem verlaten heeft. We wandelen over de plattegrond van zijn kunstenaarschap. Daar is het goed verdwalen.
