In Paradies: Hoffnung maken we kennis met Melanie, de dertienjarige dochter van Teresa uit Paradies: Liebe. Zij lijdt aan overgewicht en brengt haar vakantie door in een streng en troosteloos dieetkamp voor jonge meisjes. Samen met haar lotgenoten ondergaat ze gelaten de sportlessen en dieetadviezen. ’s Avonds houden ze kussengevechten en roken stiekem een sigaretje of plunderen de koelkast.
Met de naïviteit van een dertienjarige, wordt Melanie verliefd op de instellingsarts, een oudere man. Dagelijks gaat ze met geveinsde kwaaltjes bij hem op consult en in al haar onschuld denkt ze de dokter te kunnen verleiden. Maar na herhaalde afwijzing (van een man die misschien wel wil, maar beseft dat dit niet kan) komt de verkilling. Melanie had zich het paradijs heel anders voorgesteld.
Regisseur Seidl filmt zoals we van hem gewend zijn: beklemmend en uitgekiende, symmetrische beeldcomposities, een vrijwel onbeweeglijke camera en gebruikmakend van niet-professionele acteurs. Als altijd is er ook plaats voor schrijnende absurditeit en humor.
Seidl’s verleden als documentairemaker bepaalt de stijl, maar ook de onderwerpen van zijn films. De eerste film van zijn drieluik was Paradies: Liebe, over Teresa de moeder van Melanie die op zoek gaat naar hartstochtelijke liefde in Kenia. De tweede film was Paradies: Glaube, over Teresa’s zus Anna die zwaar is doorgeslagen in het geloof. Hoewel deze drie films een trilogie vormen zijn ze prima afzonderlijk te zien.
Bitterhumoristische kijk op meisjesdromen
Regisseur: Ulrich Seidl - Melanie Lenz, Verena Lehbauer, Joseph Lorenz, Viviane Bartsch - Duitsland/Frankrijk/Oostenrijk - 2013 - 1 uur 40 minuten