Huilend vanachter een kloosterhek kijkt een piepjonge moeder machteloos toe hoe haar zoontje door onbekenden wordt meegenomen. In het mooie, zachtmoedige drama Philomena van de Britse regisseur Stephen Frears (Dangerous Liasons, The Queen) zien we hoe ingrijpend deze traumatische gebeurtenis voor Philomena (Judi Dench) moet zijn geweest. Pas na bijna vijftig jaar gaat ze eindelijk naar haar zoon op zoek .
De aan lager wal geraakte journalist Martin Sixsmith stuit op Philomena’s verhaal en hoopt zijn depressie te verdrijven door een schrijnend human interest-verhaal te vertellen over een ongehuwde moeder die haar zoon voor adoptie moest afstaan. Het filmscenario is gebaseerd op het boek The Lost Child of Philomena dat de echte Sixsmith in 2009 publiceerde.
Als open, eerlijke en lichte karakterstudie behoort Philomena tot de beste in zijn soort. Het is een gouden vondst de koppeling van de bereisde en belezen, maar vooral ook cynische Sixsmith (Steve Coogan) en de volstrekt oprechte ingetogen Philomena (een perfecte Judi Dench)
Sterk uitgewerkt is hun onderlinge spanningsveld. Sixsmith wil een spannend verhaal maken over een kerkelijk schandaal, foute nonnen en menselijk leed. Philomena wil alleen maar weten wat er met haar zoon is gebeurd en vooral: of hij ooit wist van haar bestaan?