David is een loser van 42. Hij neemt geen verantwoordelijkheid voor zijn relatie en werkt zich in de nesten met een wietkwekerij. Zij familie houdt hem nog net van de straat. Dat lethargische leventje verandert plotsklaps als blijkt dat zijn bijbaantje als spermadonor tijdens zijn studie, verstrekkende gevolgen heeft. Hij heeft maar liefst 533 kinderen verwekt en die zijn naar hem op zoek.
Aanvankelijk wil David niets weten van zijn nakomelingen, maar zijn nieuwsgierigheid wint. Anoniem zoekt hij zijn kinderen op en helpt ze zelfs. Al zijn goede en slechte eigenschappen ziet hij in hen weerspiegeld, hij wordt een rots in de branding voor een aantal van hen.
Ondertussen komen zijn kinderen dichterbij de ontmaskering van de man die inmiddels landelijk bekend staat als Starbuck, genoemd naar een beroemde fokstier met 200.000 nakomelingen.
De regisseur wilde een verhaal vertellen over vaderschap en bedacht aanvankelijk een verhaal met 150 kinderen verwekt door één donor. In eerste instantie leek dat wat extreem maar de fictieve gegevens werden ingehaald door de werkelijkheid. Toevallig verscheen er net op dat moment een bericht in de media over een man die 500 kinderen had verwekt.
Het is een grappige film met droge humor maar zeker ook met dramatische en serieuze momenten, bijvoorbeeld daar waar David gaat zorgen voor een van zijn kinderen die zwaar gehandicapt blijkt. Acteur Patrick Huard vertolkt de rol van David met veel verve, zowel tijdens de hilarische als de emotionele momenten.