Van de makers van Little Miss Sunshine: zo luidt de slogan waarmee Sunshine Cleaning aan de man wordt gebracht. Het feit dat hetzelfde productieteam van de film van twee jaar geleden er weer achter zit en Alan Arkin er opnieuw een eigenzinnige grootvader in speelt, maakt deze aanprijzing helemaal waar.
Sunshine Cleaning is opnieuw een echte verrassingshit.
Hoofdpersonage Rose Lorkowski was een belofte op high school, maar is in het leven niet helemaal terechtgekomen waar ze zou willen. Wel moeder, maar geen man, schoonmaakster in plaats van makelaar. Maar Rose heeft een optimistische aard en is niet te beroerd om de handen uit de mouwen te steken. Dus als ze de kans krijgt om het schoonmaakwerk in te ruilen voor het goedbetaalde opruimen van spannende misdaadlocaties, hoeft ze niet lang na te denken.
Vooral dat er met het smerige werk goed valt te verdienen, is van groot belang, want Rose’s zoontje Oscar gedraagt zich op school nogal vreemd, en Rose krijgt het dwingende advies om hem naar een speciale, dure school te sturen. Of er echt iets mis is met Oscar, is nog maar de vraag. Opa Joe vindt hem eerder geniaal, en probeert hem de fijne kneepjes van het handelsvak bij te brengen.
Rose krijgt haar eerste opdracht via haar vriend, die als politieagent dicht bij het vuur zit. Samen met haar niet echt gemotiveerde jongere zus Norah biedt ze de eerste, rijkelijk met bloed bespatte badkamer, dapper het hoofd.
Sunshine Cleaning is een opgewekte, zonnige film over de dagelijkse beslommeringen van mensen die van goede wil zijn maar veel tegenslagen krijgen. De film volgt het patroon van de onafhankelijke tragikomedie: tegenslagen, levenslessen, lichtpuntjes. Milde ironie zorgt daarbij voor een brede (glim)lach.
