Aisholpan, opgegroeid op de Mongolische steppe, is pas 13 en wil net als haar familie het al generatielang doet, een arend trainen voor de jacht. Traditioneel strikt een mannenaangelegenheid. Vrouwen horen niet te jagen en jonge meisjes al helemaal niet. Toch maken Aisholpans ouders geen enkel bezwaar als ze de plannen van hun dochter vernemen. Het meisje is zo vastberaden – en ook zo getalenteerd -dat niemand in haar omgeving eraan twijfelt dat ze haar doel zal bereiken.
De arendjacht is in de loop der tijd van een traditionele leefwijze geëvolueerd tot een tak van sport die veel toeristische belangstelling trekt. Een fotoserie van Aisholpan met een arend ging in 2015 de wereld over en trok de aandacht van de Brit Otto Bell, die onmiddellijk een film wilde maken over het dappere meisje. Bell had zoiets nooit eerder gedaan, tot dan toe maakte hij korte bedrijfsfilms voor opdrachtgevers met een flink budget. Dit was heel andere koek. Met een kleine crew en minimale middelen reisde hij naar Kazachstan.
Veel in deze documentaire is in scène gezet, maar ondanks dat is de film overtuigend door de prachtige heldin Aisholpan
