De Amerikaanse danseressen die in Tournée met hun manager langs de Franse havensteden trekken, zijn een verademing. Ze zijn vitaal, brutaal en zwoel. Ze lappen cellulitis, vetrollen en rimpels aan hun jarretelles. Regisseur Amalric speelt de rol van showbizmanager Joachim, die hen naar Frankrijk heeft gelokt. Op tragikomische wijze en als in een documentaire volgt de camera de dansshows en het menselijk drama in de ‘echte’ wereld.
Joachim, een oud-televisiepresentator, wil een nieuwe carrière in de showbizz beginnen. Na een tijd in de Verenigde Staten te hebben gezeten keert hij terug naar Frankrijk met een groep burlesquedanseressen (denk aan de Moulin Rouge). Hij belooft de dames een grote tour door het land, met Parijs als spectaculair eindpunt. Dat blijkt niet zo eenvoudig. Uit ruzies met exen en oude vrienden valt op te maken dat Joachims tocht naar Amerika best eens een uitvlucht zou kunnen zijn geweest.
Meer en meer onthult de film dat Joachim meer had verwacht van het leven. Hij is inmiddels op middelbare leeftijd en probeert er nog het beste van maken. Met de uitzinnige dansshows op de achtergrond levert dat een wrang contrast op. Maar ondanks het mistroostige leven heerst er toch altijd een gemoedelijke sfeer achter de coulissen, die af en toe doet denken aan Fellini’s 8½. We zien hoe Joachim ondanks de chaos en tegenslagen zijn best doet om de boel bij elkaar te houden.
De scènes komen authentiek over, mede door het acteerwerk van Amalric en de extravagante dames, in het echt ook Amerikaanse burlesquedanseressen. Tournée is op momenten tragisch, maar voornamelijk een geslaagde feelgoodfilm over loslaten van je idealen en roeien met de riemen die je hebt.
