Brandende hartstocht, koude voeten
Regisseur: Andrea Arnold - Kaya Scodelario, James Howson, Oliver Milburn, Nichola Burley - Groot Brittannië - 2011 - 2 uur 8 minuten

De ‘Woeste Hoogten’, waarnaar Wuthering Heights vernoemd is, vinden we in Yorkshire. In de negentiende eeuw waren dat ledige gronden die de mensen die er leefden alleen maar ontbering en armoede konden bieden. In zo’n desolaat gebied, is pure romantiek het beste tegenwicht. Dat moet Emily Brontë ook hebben gedacht toen ze haar boek schreef. Volgens recensies uit die tijd had het niet gepubliceerd mogen worden: “Veel te vrijmoedig en te persoonlijk!”

Regisseur Andrea Arnold (Fish Tank) heeft Wuthering Heights vanuit een heel eigen visie verfilmd. Zo vertelt ze het verhaal vanuit het gezichtspunt van Heathcliff. Hij is als adoptiezoon opgenomen in de familie Earnshaw. Al snel wordt hij razend verliefd op dochter Catherine.
Maar de Heathcliff is bij Arnold geen zigeunerjongen zoals in het oorspronkelijke verhaal. Hij is zwart. Hij steekt zó af tegen het bleekwitte Engelse gezin, dat zijn lot ermee bezegeld lijkt: een buitenstaander voor het leven.
De naturalistische sfeer waarin het verhaal zich afspeelt, wordt sterk benadrukt. Hoe woest en mooi de onder schitterend licht gefilmde natuur ook is, voor Heathcliff blijft de natuur altijd vijandig, wat de onheilspellende sfeer versterkt.

Andrea Arnold beschikt over het vermogen haar door primaire driften gedreven personages klem te zetten in hun omgeving, wat haar films tot een fysieke en intense beleving maakt. Zo ook in Wuthering Heights. We voelen als kijker bijna zelf de hunkering van de gelieven, de eeuwig waaiende wind over het hoogveen, de schrille roep van een kievit, het wapperen van Cathy’s rokken en Heathcliffs voetstappen in de zompige grond.
Arnolds versie van Brontës klassieker sleept je zodanig mee dat je elke voorgaande versie vergeet!

SPEELTIJDEN